پر کردن شکاف مهارتی با راه‌حل‌های مبتنی بر هوش مصنوعی
صنعت در یک نقطه بحرانی در رابطه با کمبود نیروی کار قرار دارد. یک نسل قدیمی در حال خروج است که با کارگران کمتر و کم‌مهارت‌تر جایگزین می‌شود و این روند به عنوان یکی از تهدیدات عمده برای بهره‌وری و نوآوری در نظر گرفته می‌شود. در واقع، این یک فرصت عالی برای هوش مصنوعی است که وارد عمل شود: خودکار کردن وظایف روتین در حالی که بینش‌های آنی ارائه می‌دهد و به این ترتیب به کارگران موجود این امکان را می‌دهد که بر روی فعالیت‌های با ارزش بالاتر مانند حل مسئله و نوآوری تمرکز کنند.
علاوه بر این، استفاده از راه‌حل‌های آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی - مانند شبیه‌سازی‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده - می‌تواند به‌طور بالقوه تحولی در توسعه نیروی کار ایجاد کند. این فناوری‌های غوطه‌ورکننده محیطی ایمن و کارآمد برای کارمندان فراهم می‌کنند تا مهارت‌های جدیدی را یاد بگیرند، رویه‌های پیچیده را تمرین کنند و توانایی‌های تصمیم‌گیری خود را تقویت کنند. این به شرکت‌ها کمک می‌کند تا نیروی کار فعلی خود را ارتقا دهند و نسل جدیدی از استعدادهای ماهر را به بخش تولید جذب کنند با سرمایه‌گذاری در این روش‌های پیشرفته.
تصمیمات خودمختار و نگهداری پیش‌بینانه
ظهور هوش مصنوعی امکان تصمیم‌گیری خودکار را در فرآیندهای صنعتی فراهم می‌کند. در حالی که راه‌حل‌های عمومی هوش مصنوعی ممکن است نتوانند به طور کامل به پیچیدگی‌های منحصر به فرد محیط‌های صنعتی پاسخ دهند، ظهور هوش مصنوعی قطعی یک مسیر امیدوارکننده به جلو ارائه می‌دهد. با سفارشی‌سازی الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای نیازها و محدودیت‌های خاص صنعت، شرکت‌ها می‌توانند به سطوح بی‌سابقه‌ای از بهینه‌سازی فرآیند و نگهداری پیش‌بین دست یابند.
نگهداری پیش‌بینانه، که توسط هوش مصنوعی و تحلیل‌های پیشرفته هدایت می‌شود، به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که قبل از وقوع، خرابی تجهیزات را پیش‌بینی کنند. این امر زمان‌های غیرمنتظره را کاهش می‌دهد، هزینه‌های نگهداری را صرفه‌جویی می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که عملیات به‌طور روان انجام می‌شود. برای صنایعی که حتی اختلالات جزئی پیامدهای عمده‌ای دارند - مانند تولید و توزیع انرژی - پیش‌بینی و جلوگیری از خرابی تجهیزات حیاتی است.
خودکارسازی برای آینده‌ای سبزتر
انتقال به یک آینده انرژی پایدار نیازمند تغییرات چشمگیری در نحوه تولید و مصرف انرژی در حال حاضر است. اتوماسیون نقش حیاتی در این انتقال ایفا می‌کند و امکان ادغام کارآمد منابع انرژی تجدیدپذیر - مانند انرژی خورشیدی و بادی - را در شبکه فراهم می‌آورد.
بنابراین، سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی باتری در حفظ ثبات شبکه در میان منابع انرژی تجدیدپذیر با تغییرات وسیع، بسیار ارزشمند هستند. در این راستا، اتوماسیون این سیستم‌ها برای تنظیم شارژ و دشارژ باتری‌ها به منظور ثبات مؤثر شبکه و استفاده بهینه از انرژی تجدیدپذیر ضروری است.
علاوه بر این، چنین فناوری‌های اتوماسیون می‌توانند مصرف انرژی را در فرآیندهای مختلف صنعتی بهینه‌سازی کنند و در نتیجه، انتشار کلی گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. دیجیتالی‌سازی و تحلیل‌های پیشرفته می‌توانند به شرکت‌ها کمک کنند تا ناکارآمدی‌ها در مصرف انرژی را شناسایی و حذف کنند، که این نتیجه نه تنها برای محیط زیست بلکه برای سودآوری نیز خوب است.
تقارن IT و OT
به طور سنتی، IT و OT در سیلوها وجود داشته‌اند. با این حال، این موضوع با افزایش ارتباطات در سیستم‌های صنعتی به طور فزاینده‌ای ناکافی است. تنها ادغام بی‌وقفه IT و OT می‌تواند به ایجاد یک اکوسیستم دیجیتال امن و مقاوم کمک کند که از تحلیل‌های پیشرفته، یادگیری ماشین و تصمیم‌گیری مبتنی بر هوش مصنوعی بهره‌برداری کند.
نتیجه این همگرایی IT و OT این است که اتوماسیون صنعتی می‌تواند نظارت بر عملکرد در زمان واقعی، نگهداری پیش‌بینانه و بهبود امنیت سایبری را ارائه دهد. اما همچنین چالش‌های قابل توجهی را ایجاد می‌کند، به‌ویژه برای امنیت و قابلیت اطمینان سیستم‌های حیاتی OT.
عامل انسانی در عصر اتوماسیون
در حالی که اتوماسیون به سرعت در حال انقلاب در چشم‌انداز صنعتی است، نبوغ و تخصص انسانی ارزش خود را حفظ می‌کند. هوش مصنوعی و اتوماسیون نباید به عنوان چیزی در نظر گرفته شوند که فرصت‌های شغلی را از مردم می‌گیرد، بلکه باید به عنوان مکمل قابلیت‌های انسانی و کاوش در مسیرهای بیشتر نوآوری و رشد دیده شوند.
آینده اتوماسیون صنعتی درباره ایجاد یک همزیستی بین انسان‌ها و ماشین‌ها خواهد بود که در آن فناوری به کارگران قدرت می‌دهد تا در بهترین حالت خود عمل کنند و به بهبود مستمر کمک کنند. تنها با اتخاذ این رویکرد انسان‌محور است که شرکت‌ها قادر خواهند بود چالش‌های انقلاب صنعتی چهارم را مدیریت کنند و آینده‌ای پایدار، مقاوم و شکوفا بسازند.
